19/7/07

Ποιός να συγκριθεί μαζί σου.

Ψάχνοντας κριτικές στα διάφορα μουσικά site της ελληνικής πραγματικότητας έπεσα πάνω σ'αυτή τη φώτο:


Βρείτε που είμαι και κερδίστε: ...χμμμ... τίποτα; Η φωτογραφία είναι απο το πολύ καλό μουσικό site www.avopolis.gr Θα ζητήσω ποσοστά φυσικά.

Πάμε παρακάτω. Ακόμα δεν έχει περάσει η επίδραση του Rockwave. Εμπειρία ζωής πραγματική. Εχθές πήγα με ένα συνάδελφο στη συναυλία των James στα πλαίσια του BEEyond Festival στην αγορά του Ολυμπιακού Σταδίου. Νωρίτερα είχαν ανοίξει τη βραδιά η απίστευτη Tori Amos και οι ηλεκτρο-ποπ-κάτι Air. Έφυγα μετά τα 3 ή 4 πρώτα τραγούδια των James. Δεν είμαι εγώ για τέτοια. Πολύ τρέντυ φατσούλες ρε παιδί μου. Μέχρι και ένα τύπο που έσκασε με κασκόλ (!!!) είδα... Τέλος πάντων. Δεν είναι οτι οι James είναι κακοί ή ότι εγώ είμαι ο κολλημένος. Απλά είχα 10.000 χιλιάδες άτομα να χοροπηδάνε και να τραγουδάνε, και πολύ καλά έκαναν φυσικά, απλά εγώ καθόμουν σα μπάστακας μιας και δεν ήξερα πάνω απο 2 κομμάτια τους. Και η φιλοσοφία μου είναι σε ότι αφορά τις συναυλίες τέτοιου είδους ότι πας για να συμμετάσχεις και να ξεδώσεις. Δεν είσαι στο μέγαρο για να αφοσιωθείς στη μουσική. Ένοιθα αμήχανα, απομονωμένος. Καλύτερα να την κάνω, είπα, και το'κανα. Ήταν ένα λάθος που δεν επαναλαμβάνω. Θα ξαναπάω σε συναυλία όταν αυτοί που πάω να δω θα τους ξέρω πολύ καλά και θα μπορέσω να ξεδώσω μαζί με τους άλλους συναυλιαζόμενους (κατα το ξεχασμένο "προαυλιζόμενοι" ). Τελικά με "κατέστρεψαν" αυτοί οι Metallica. Μετά απ'αυτό που έζησα, το χάος!

Είμαι σίγουρος ότι κάτι άλλο ήθελα να γράψω αλλά μου διαφεύγει. Μάλλον θα επικεντρωθώ στο θέμα "Γυναίκα - αυτός ο άγνωστος", θέμα στο οποίο θα ασχοληθώ εκτενώς σε επόμενο post.

4/7/07

Άφωνος

Δε μπορώ να πω πολλά. Ακόμα δεν έχω συνέλθει. Ίσως να μη συνέλθω ποτέ. Ένα όνειρο 16 χρόνων έγινε πραγματικότητα. Με συνόδεψαν για 16 χρόνια σε όλες τις στιγμές της ζωής μου. Εχθές έκλεισε ο κύκλος. Με γέμισαν, με ολοκλήρωσαν. Όπως λέγαμε με τους φίλους που ήμουν μαζί "ένα λιγότερο πράγμα να κάνουμε πριν πεθάνουμε". Το ήξερα ότι θα ήταν ωραία, όμορφα, καλά. Αλλά δεν ήταν έτσι. Ήταν 1000 φορές καλύτερα. Ξεπέρασε κάθε φαντασία μου, κάθε επιθυμία μου. Τα παίξανε όλα, τα δώσανε όλα, πάθαμε αλλά και πάθανε πλάκα. Οι φωνές μας έκλεισαν μέσα σε 5 λεπτά και πάλι συνεχίσαμε να ουρλιάζουμε για 2,5 ώρες ακόμα. Μετά απο 8 χρόνια απουσίας από την Ελλάδα ίσως να ξέχασαν πόσο "συμετέχουν" οι Έλληνες γενικά στις συναυλίες. Αυτό δε γίνεται πουθενά στον κόσμο. Δε νομίζω να έχουν ξαναδεί 30.000 ανθρώπους να χτυπιούνται μανιασμένα ταυτόχρονα και να ξέρουν μέχρι και την τελευταία κραυγή σε όλα τα τραγούδια. Ξεκίνησα για να γράψω λίγα και πάω για νουβέλα. Δε τράβηξα πολύ υλικό, δε μ'ενδιέφερε κιόλας. Απλά πάρτε μια γεύση από το τί έγινε. Δε το τράβηξα εγώ αλλά χιλιάδες άτομα κατέγραφαν, το ΥouTube έχει ήδη κατακλυστεί απο τα χθεσινά. Εγώ τελειώσα και πάρτε το όπως θέλετε...