Most Hated Post 2007 award

Μάλλον θα πάρω χαλαρά το βραβείο "Most hated blog in Greece - 2007" αλλά ποιός αποφάσισε ρε παιδιά η 1η Ιουνίου να είναι ημέρα "Αμαλίας" απο ΟΛΟΥΣ τους bloggers της Ελλάδας; Εμένα δε με ρώτησε κανείς... Φυσικά ένοιωσα και λύπη και στεναχώρια για τα όσα τραγικά έγιναν στη ζωή της κοπέλας αυτής αλλά η οργή της για την προσωπική της Οδύσσεια έχει οδηγήσει πλην της ίδιας ένα σωρό άλλους σε αφορισμούς και γενικότητες που δε με βρίσκουν σύμφωνο. Όχι, δεν έχω γονείς γιατρούς και όχι δεν σφύζουν από υγεία τα μέλη της οικογενειάς μου. Το αντίθετο. Και ναι, η μητέρα μου πέρασε από ένα σωρό γιατρούς που έλεγαν το μακρύ τους και το κοντό τους, αλλά είναι και οι γιατροί (όχι οι ίδιοι φυσικά) που της έδωσαν μια ανακούφιση για τη δοκιμασία που περνάει εδώ και 25 χρόνια. Οπότε κάτι ξέρω κι εγώ.
Τέλος πάντων. Δεν είναι η πλειοψηφία των γιατρών τσαρλατάνοι και απατεώνες. Προσωπικά τους θαυμάζω. Είναι η μοναδική "κάστα" ανθρώπων στους οποίους καθημερινά εκατομμύρια άνθρωποι αφήνουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Μεγάλο το φορτίο, ας κοιταχτούμε στο καθρέπτη και ας σκεφτούμε πόσοι από εμάς έχουν τα αρχίδια να κάνουν κάτι τέτοιο.
Αυτά, και για να γίνω ακόμα πιο αρεστός, κανένας μας δε θα πάει κανένα ταξίδι μετα θάνατον. Όλοι τροφή για τα σκουλήκια καταλήγουμε.

Ανταπόκριση από το Σύνταγμα - Μέρος 2ο

Και συνεχίζω το υλικό από τη πλατεία Συντάγματος με βίντεο και φωτογραφίες πολύ καλύτερης ποιότητας μιας και το πρωί του τελικού πριν πάω στη δουλειά έκανα μια βόλτα από το κέντρο για να καταγράψω τον παλμό των οπαδών των 2 ομάδων λίγες ώρες πριν τη σέντρα, με την ψηφιακή μου μηχανή αυτή τη φορά. Τα πολλά λόγια είναι φτώχια οπότε περνάμε σε ντοκουμέντα.

Γενική άποψη του πλήθους και κλείνω με μια σιτεμένη κυρία με τεράστια...
well, you know what i mean...

Και ξαφνικά σκάνε και οι Ιταλοί!!! Βρε καλώς τα παιδιά...
(Παρατηρήστε στιγμές φίλαθλης αλληλεγγύης στο τέλος)

Και πάλι το "You'll never walk alone" αλλά λίγο κουρασμένο... δεν πειράζει

Συνεχίζω με φωτογραφίες απείρου κάλλους. Τα πανό των Αγγλων είναι αν μη τι άλλο εφευρετικότατα. Μπορεί στα συνθήματά τους να είναι τραγικοί αλλά από παλμό και πρωτοτυπία στα πανό υποκλίνομαι.

Μερικοί Ιταλοί οπαδοί της Milan. Νομίζω οτι η διαφορά
με τους Άγγλους είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.

Εντάξει, δε λέω, να βρεθεί το κοριτσάκι και κρίμα. Αλλά... έλεος...
(Τώρα το πρόσεξα, κοιτάξτε το πρώτο πανό
από αριστερά...!!! LOL!!!)


Μα καλά, τόσοι Έλληνες φοιτητές στην Αγγλία,
ούτε ένας δε βρέθηκε να τους πεί πώς γράφεται;



Εδώ που τα λέμε δεν έχουν άδικο. Ο Benitez έχει καταφέρει
να φτάσει ένα σύνολο μέτριων ποδοσφαιριστών σε σύγκριση με
τα άλλα μεγαθήρια του Champions League
σε 2 τελικούς σε 3 χρόνια.


Δε ξέρω τί ακριβώς εννοούν αλλά έχει γέλιο.
Νισύριε, τα φώτα σου παρακαλώ.


Για κάποιο ηλίθιο λόγο ο blogger μου βγάζει τις φωτογραφίες
που έβγαλα κατακόρυφα όπως βλέπετε.
Δε ξέρω πως να το διορθώσω αλλά αυτή την έβαλα
για το θεϊκό σχόλιο που έχει για το τί θα είπε ο Ancelotti
στο τέλος του τελικού της Κωνσταντινούπολης.
Σόρρυ για το στραβολαίμιασμα.



Κι άλλο στραβολαίμιασμα για μια Αγγλίδα,
μπάζο κατά τα άλλα, αλλά με... προσόντα που όλοι βλέπετε.
Γιατί οι Αγγλίδες μου δίνουν την εντύπωση οτι
και να τις ακουμπήσεις μόνο θα κολλήσεις κάτι;

Είναι τρελοί αυτοί οι Άγγλοι!

Απόψε, μιλάω για τη βραδιά της 22ας Μαϊου (συγγνώμη, δεν έχω ιδέα πώς βάζουν διαλυτικά με τόνο), μετά τη δουλειά αποφάσισα μαζί με ένα συνάδελφο να πάμε στη πλατεία Συντάγματος για να χαζέψουμε τους Άγγλους οπαδούς της Λίβερπουλ που έχουν έρθει κατά χιλιάδες στην Αθήνα. Και όντως αυτό έγινε: χαζέψαμε... Οι άνθρωποι είναι όντως τρελοί για δέσιμο. Οι αρχές υπολογίζουν ότι έχουν έρθει περίπου 10.000 άνθρωποι χωρίς εισιτήριο με την τρελή ελπίδα ότι με κάποιο τρόπο την τελευταία στιγμή θα κατορθώσουν να βρεθούν εντός των πυλών του Ολυμπιακού Σταδίου. Όπως και να'χει όμως είναι αποφασισμένοι να μην αφήσουν την αγαπημένη τους ομάδα μόνη, μακριά απο τη πατρίδα τους. Έστω και απο γιγαντοθόνες στο κέντρο της Αθήνας πιστεύουν ότι το καθήκον τους θα το κάνουν και δε θα αφήσουν την ομάδα τους χωρίς την υποστήριξη που πρέπει να έχει. Φαντάζει ρομαντικό αλλά έτσι είναι 100%. Με μια μπύρα στο χέρι, έτοιμη να ανανεωθεί εν ριπή οφθαλμού με το που θα αδειάσει το ποτήρι, με τραγούδια, φωνές και τις κοιλιές τους έτοιμες να βγουν έξω από τις κόκκινες (ως επί το πλείστον) φανέλες της Λίβερπουλ οι τρελοί αυτοί Άγγλοι επιβεβαιώνουν κάθε κλισέ που ξέρουμε για αυτούς στο παραμικρό. Αλλά έχουν χάζι οι άτιμοι. Παραθέτω ως αδιάψευστο μάρτυρα βιντάκια και φωτογραφίες που τράβηξα δυστυχώς με το κινητό μου τηλέφωνο μιας και ξεχάστηκα και δε πήρα από το πρωί μαζί μου την ψηφιακή μου μηχανή. Ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη for the poor quality που θα έλεγαν και οι Liverpudlians...

Here we go!

Κάτι για ζέσταμα...

Και φωτοβολίδες στο μενού

Και η πάντα ανατριχιαστική στιγμή του "You'll never walk alone"


Εικαστική παρέμβαση άκυρου ΑΕΚτζή ανάμεσα στο πλήθος


2η φωτό παρόμοιου περιεχομένου


Κι άλλη εικαστική παρέμβαση άκυρου Ολυμπιακού (φόντο η Βουλή, γαμάτο έτσι;)


Επειδή είναι και γραφικοί, βάλανε τη μούρη του Gerard σε άγαλμα κενταύρου ή κάτι τέτοιο
(είχανε και φωτο του Gerard σε ρόλο Λεωνίδα στους "300")


Και φυσικά Άγγλοι και μπύρα πάνε μαζί, ιδού τα πειστήρια, όλη η πλατεία
είναι γεμάτη με κουτάκια μπύρας με την απαραίτητη γλίτσα να παραμονεύει σε κάθε βήμα.

Μια στιγμή, θα πείτε μερικοί. Ο τελικός θα παιχτεί απο 2 ομάδες, σωστά; Σωστά, αλλά που είναι οι Ιταλοί; Πουθενά έχω να σας πω. Εκτός του Συντάγματος έκανα και μια μικρή βόλτα σε Ζάππειο και Καλλιμάρμαρο... Άφαντοι... Άλλη νοοτροπία οι άνθρωποι. Αν και Μεσόγειοι πιο cool. Όσοι έχουν εισιτήριο θα έρθουν υποθέτω σήμερα, ημέρα του τελικού, θα τον απολαύσουν ή θα στεναχωρηθούν και μετά πάλι πίσω. Όσοι δεν έχουν εισιτήριο, γιατί να χάσουν την άνεσή τους και να φύγουν από την πανέμορφη Ιταλία τους και να τραβιούνται σε δρόμους και πλατείες; Τουλάχιστον σε εμένα αυτή η εικόνα σχηματίστηκε.

Αυτά τα ολίγα. Ίσως σήμερα, πριν τη δουλειά να περάσω από το κέντρο πάλι με την ψηφιακή μου αυτή τη φορά μπας και βρω καλύτερο υλικό.
Α! Πάραυτα πιστεύω ότι η Μίλαν θα το σηκώσει. Για να δούμε...

Ιεροσυλία!!!

Αυτοί είμαστε... Την ώρα που οι ΘΕΟΙ Apocalyptica έδιναν ένα μικρό μέρος του ταλέντου τους στη σκηνή της φετινής Eurovision (!!!), εδώ στη μικρή μας Μπανανία βλέπαμε διαφημίσεις...

Εεεε... επίσης δηλώνω ερωτευμένος με τις Σκανδιναβικές χώρες. Τέλος, επισημαίνω ότι χρόνο - χρόνο σταθερά η rock εισβάλλει ακόμα και στο προπύργιο του κιτς, την Eurovision... Πρόπερσι οι Wig Wam, πέρυσι οι Lordi ενώ φέτος δεν είχαμε καθαρά Hard rock τραγούδι αλλά αρκετά "ροκάκια" και λιγότερα σαχλοτράγουδα. (Μελαχροινή Ρωσίδα τραγουδίστρια των Serebro, τί να πω... υποκλίνομαι).

Μετά από αυτό το παραληρηματικό άρθρο χωρίς αρχή και τέλος και ανύπαρκτη σύνταξη, σας αφήνω.